از همان وقتی که محمد جواد ظریف کت از تن درآورد و آستین‌ها را بالا زد و همایش به همایش و سخنرانی به سخنرانی برای پیروزی پزشکیان در انتخابات تلاش کرد؛ سوال این بود که او در دولت چهاردهم چه جایگاهی دارد؟
قابل حدس بود که او از فیلتر مجلس دوازدهم نمی‌گذرد و نمی‌تواند وزیر باشد، برای همین هم همه منتظر یک پست انتصابی بودند. معاونت اولی تصور می‌شد اما ایجاد معاونت جدید تحت عنوان راهبردی هم برای اصلاح‌طلبان حامی دولت رضایت بخش بود. طرح بحث فرزندان دو تابعیتی و شایعات درباره اختلاف بین ظریف و پزشکیان درباره چینش کابینه اما سبب استعفای ظریف شد و چنانچه در هفته اخیر دیدیم ، غوغا به پا کرد.
رفتار ظریف و پزشکیان در مرحله بعد اما نشان داد که همه تلاششان را می‌کنند تا اختلافات بالا نگیرد و شکاف بین دولت و حامیان تعمیق نشود. از تماس پزشکیان با ظریف گرفته تا اعلام حمایت ظریف از دولت که بارها تکرار شد؛ همه این‌ها نشان داد که تمایلی برای فاصله گرفتن دولت از جریان سیاسی حامی آن وجود ندارد.
تازه‌ترین مصداق این تلاش اما اظهارات پزشکیان درباره استفاده از ظریف در جایگاه مشاور است. او در حاشیه جلسه دیروز مجلس گفت که « از وجود آقای ظریف به عنوان مشاور استفاده خواهیم کرد و از هرکسی که در این مملکت تلاش کرده و زحمت کشیده با هر نگاه و باوری بهره‌مند می‌شویم.»
این موضوع را اما همین‌جا نباید پایان یافته تلقی کرد زیرا مخالفان ظریف با مشاور بودن او هم کم مشکل ندارند، مثلا «کیهان» در شماره امروز نوشته: «افراطیون مدعی اصلاحات نسبتی با مطالبات مردم ندارند و حضور آنان در کابینه- چه به عنوان مدیر و چه به عنوان مشاور- فقط خسارت در پی خواهد داشت. »
