✍🏼شعیب نظری – فعال سیاسی و رسانه‌ای

پنتاگون: روسیه موشک‌های بالستیک ایرانی تحویل گرفته اما تاکنون از آن استفاده نکرده است.

خبر کوتاه است، اما دنیایی از تحلیل در پس آن نهفته است. این روزها در خبرها آمده است که پنتاگون تایید کرده که روسیه از ایران موشک‌های بالستیک دریافت کرده است، اما هنوز از آنها در عملیات‌های نظامی خود استفاده نکرده است. این خبر، اگرچه از نگاه سطحی، و فارغ از صحت و سقم آن صرفاً به یک تعامل نظامی محدود بین دو کشور می‌پردازد، اما از منظری عمیق‌تر، نمایانگر تغییراتی گسترده در توانمندی‌های استراتژیک و فناورانه ایران است.

اگر به گذشته بازگردیم و به دهه‌های ابتدایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نگاه کنیم، کشوری که روزی برای تامین سیم خاردار نیز به خارج وابسته بود، اکنون به یکی از قدرت‌های موشکی جهان تبدیل شده است. چگونه چنین تحولی در کشوری که تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار داشته، رخ داده است؟

تحریم‌های اقتصادی، تحریم‌های علمی و فناوری، فشارهای بین‌المللی و محدودیت‌های متعدد؛ همه این عوامل به نحوی طراحی شده بودند تا ایران را از مسیر پیشرفت و خودکفایی دور نگه دارند. اما آنچه در واقع رخ داد، مسیر عکس این تصور بود. ایران به جای تسلیم شدن، از این تحریم‌ها به عنوان فرصتی برای تقویت خودکفایی و توسعه توانمندی‌های داخلی استفاده کرد. صنایع دفاعی ایران به مرور زمان رشد یافت و توانست به فناوری‌های پیچیده و پیشرفته‌ای مانند موشک‌های بالستیک دست یابد.

اما سوال اصلی اینجاست: چگونه ایران توانست از وابستگی به واردات اقلام ساده نظامی مانند سیم خاردار به جایگاهی برسد که اکنون موشک‌های بالستیک خود را صادر می‌کند؟ پاسخ در دو عنصر کلیدی نهفته است: *نوآوری* و *مقاومت*. تلاش برای بی‌نیاز شدن از خارج و تمرکز بر دانش بومی، کشور را در مسیری قرار داد که امروزه نتایج آن قابل مشاهده است.

شاید اگر مدیریت اقتصاد کشور هم به دست متخصصان و افراد متعهد، آگاه و دلسوز سپرده شده بود، وضعیت معیشتی مردم نیز امروز متفاوت می‌بود. همان‌گونه که در حوزه نظامی و دفاعی توانستیم به خودکفایی برسیم، در حوزه‌های اقتصادی نیز این پتانسیل وجود داشت که با سیاست‌گذاری‌های صحیح و عدم وابستگی به تفکرات غرب گرایانه، به موفقیت‌های چشمگیر دست یابیم.

بی‌تردید، تبدیل شدن ایران به یک قدرت موشکی جهانی در شرایط تحریم، درسی بزرگ برای همه حوزه‌های کشور است؛ درسی که نشان می‌دهد با مدیریت صحیح و تکیه بر نیروی داخلی، می‌توان به اهداف بزرگ دست یافت.