روزنامه آرمان ملی نوشت:اما سیاست نظام صبر استراتژیک و پاسخ در زمان مناسب بود. رویکردی که مورد موافقت قاطبه جامعه نیز قرار گرفت. این در حالی است که همان زمان عدهای مسعود پزشکیان که هنوز دولت را تشکیل نداده بود را متهم به بیعملی در این موضوع کردند.
زمان گذشت تا اینکه صهیونیستها در اقدام اخیرشان با بمبهای سنگرشکن ضاحیه جنوبی بیروت را بمباران کردند که در این حمله هدفمند سیدحسن نصرا… دبیرکل حزبا… لبنان به شهادت رسید.
در چنین شرایطی بسیاری باز هم به جای تدبیر و عقلانیت احساسی و هیجانی خواستار حمله مستقیم به اسرائیل و پاسخ نظامی شدهاند. جالب اینکه برخی چهرهها به همین هم کفایت نکردهاند و دولت را نیز به جهت عدم اتخاذ موضع در خصوص حمله متهم و تخطئه کردهاند. چنانکه ابوالفضل ظهرهوند، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در اظهارات تعجبآمیز گفت: «اگر جلیلی رئیسجمهور بود، اسرائیل جرأت این اقدامات را نداشت.» تحلیلی به غایت سطحی که از یک نماینده مجلس که سابقه دیپلماتیک و سفارت هم دارد و خود را تحلیلگر میداند بعید است. چرا که صهیونیستها برنامههای خود را دارند و نگاهی به رئیسجمهور مستقر در ایران ندارند که پزشکیان باشد یا جلیلی. از اتفاق آنها روی کارآمدن جلیلی را بیشتر خوش داشتند.
به نظر میرسد با وجود اینکه پزشکیان همواره بر وحدت و اتحاد تاکید دارد اما عدهای همچنان پیام وفاق ملی رئیسجمهور را نگرفتهاند و قربه الیا… به تخریب رئیسجمهور و دولت میپردازند.