محمود احمدینژاد زادهٔ ۶ آبان ۱۳۳۵ در آرادان در گرمسار، ششمین رئیسجمهور ایران بوده است. وی پیش از این بمدت ۲ سال از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ شهردار تهران و از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ استاندار اردبیل بود.
احمدینژاد در تمام دوران سیاسی خود دارای حواشی فزایندهای بود و عمدتا لحن و ادبیات او مورد انتقاد مردم و سیاسیون واقع میشد. یکی از اتفاقهای مهم دوران ریاست جمهوری وی در پی استعفای حیدر مصلحی وزیر اطلاعات وقت در ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ شکل گرفت که منجر به غیبت یازده روزه اش از حضور در جامعه، تعطیلی تمامی فعالیتها و ریاست قوه مجریه شد. پذیرش استعفاء توسط او و مخالفت مقام معظم رهبری با کنار رفتن حیدر مصلحی، موجب این واکنش از سوی محمود احمدینژاد گشت.
زندگی شخصی
احمدینژاد در سال ۱۳۵۹ با اعظم السادات فراحی ازدواج کرد. او دو پسر و یک دختر دارد. مهدی خورشیدی آزاد داماد او و طیبه رحیم مشایی، دختر اسفندیار رحیم مشایی، عروس اوست. او پنج نوه دارد.
پروین احمدینژاد، خواهر بزرگتر او در سومین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر تهران انتخاب گردید. برادر بزرگتر او داوود احمدینژاد (۱۳۲۸–۱۳۹۶) در دولت نهم به مدت کوتاهی بازرس ویژه ریاستجمهوری بود که به دلیل اختلافش با محمود احمدینژاد بر سر انتصاب علی کردان به پست وزارت کشور و نیز تأثیرپذیری احمدینژاد از مشایی در سال ۱۳۸۷ از این سمت کنار رفت.
پیشینه تحصیلی
وی دوران تحصیل خود را تا مقطع پایانی متوسطه در مدرسههای تهران گذراند. در سال ۱۳۵۴ در رشته مهندسی راه و ساختمان دانشگاه علم و صنعت ایران پذیرفته شد و در سال ۱۳۶۵، پس از فارغالتحصیل شدن در مقطع لیسانس در همان سال، در مقطع کارشناسی ارشد همان دانشگاه پذیرفته شد و در سال ۱۳۶۸ نیز به عضویت در هیئت علمی دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در سال ۱۳۷۶ و همزمان با داشتن سمت استانداری اردبیل و مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی، دانش آموخته مقطع دکترا در رشته مهندسی و برنامهریزی حمل و نقل ترافیک شد.
پیشینه سیاسی
احمدینژاد در سال ۱۳۷۲، در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی در شرایطی که به عنوان مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی فعالیت میکرد به سمت استانداری استان تازه تأسیس اردبیل برگزیده شد و تا پایان کار دولت دوم رفسنجانی (سال ۱۳۷۶) این سمت را بر عهده داشت. احمدینژاد در انتخابات دوره ششم ریاست جمهوری و دورهٔ دوم هاشمی رفسنجانی، زمانی که استاندار اردبیل بود، از مسئولین ستاد تبلیغاتی هاشمی در تهران بود.
وی پس از پایان فعالیت در اردبیل، در سال ۱۳۷۷ کاندیدای نخستین دوره انتخابات شورای شهر تهران و در سال ۱۳۷۸ کاندیدای ششمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از تهران زیر عنوان «فهرست ۳۰ نفره ائتلاف خط امام و رهبری» بود که در انتخابات ناکام شد.
احمدینژاد در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲ و به دنبال پیروزی فهرست آبادگران در انتخابات دوم شورای اسلامی شهر تهران با ۱۲ رای به عنوان شهردار این شهر توسط این شورا انتخاب شد.
وی در سال ۱۳۸۴ در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، با شعار انتخاباتی «میشود و میتوانیم» وارد عرصه رقابت شد. وی در دور اول با کسب ۱۹٪ آرا پس از اکبر هاشمی رفسنجانی(۲۱٪) یعنی با کسب ۵ میلیون و ۷۱۱ هزار و ۶۹۶ رأی یعنی ۵۰۰ هزار و ۲۴۱ رأی کمتر از اکبر هاشمی رفسنجانی نفر دوم شد، و به دور دوم انتخابات راه یافت. در دور دوم، با کسب ۱۷ میلیون و با فاصله ۷ میلیونی از هاشمی رفسنجانی توانست رئیسجمهور ایران شود.
در انتخابات ریاستجمهوری دوره دهم در سال ۱۳۸۸، با کسب ۲۴٬۵۹۲٬۷۹۳ رأی و ۶۲٪ آراء پیروز شد.
او در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ به صورت رسمی برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ثبت نام کرد. در نهایت محمود احمدینژاد برای سیزدهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری رد صلاحیت شد. او پس از رد صلاحیت اعلام کرد که رای نمیدهد و از هیچ نامزدی هم حمایت نخواهد کرد و انتخابات را تحریم کرد.
کارنامه سیاسی
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام: از ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ تاکنون
ششمین رئیسجمهور ایران: ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ – ۱۲ مرداد ۱۳۹۲
چهل و دومین شهردار تهران: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۲ – ۷ تیر ۱۳۸۴
نخستین استاندار اردبیل: ۷ آذر ۱۳۷۲ – ۷ آبان ۱۳۷۶
عضویت در احزاب
جامعه اسلامی مهندسین (۱۳۶۷ تاکنون)
جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی (۱۳۷۹–۱۳۸۹)
ائتلاف آبادگران ایران اسلامی (۱۳۸۱–۱۳۸۴)
شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی (۱۳۸۱–۱۳۸۳)
جبهه پیروان خط امام و رهبری (۱۳۷۸–۱۳۷۹)
دفتر تحکیم وحدت (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
پیشینه نظامی
عضو سپاه پاسداران
سالهای خدمت : ۱۳۶۵–۱۳۶۷
یگان: قرارگاه حمزه سیدالشهدا
فرمانده واحد مهندسی رزمی لشکر ۶ ویژه پاسداران
عملیات: جنگ ایران و عراق (عملیات فتح ۱)
پیشینه علمی
دانشگاه: دانشگاه علم و صنعت ایران
عنوان پایاننامه فوق لیسانس:مطالعات طرح جامع حملونقل استان کردستان (۱۳۶۷)
رساله دکتری: روش تعیین سهم راهآهن شهری در حملونقل مسافر (مطالعه موردی تهران) (۱۳۷۵)/ استاد راهنما: حمید بهبهانی