محمود صباغیان در آبان ماه ١٣٣۵ در روستای آرادان گرمسار چشم به دنیا گشود. پدرش احمد، آهنگر بود و هفت خواهر و برادر دارد. در یک سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند.

وی در سال ۱۳۵۴ با کسب رتبه ١٣٢ کنکور برای تحصیل در مهندسی راه و ساختمان وارد دانشگاه علم و صنعت ایران شد و در سال ۶٨ به عضویت هیئت علمی این دانشگاه درآمد. در سال ١٣٧۶ توانست مدرک دکترای مهندسی و برنامه ریزی حمل و نقل را از همان دانشگاه دریافت کند.

پدر وی پس از انقلاب قصد داشت به واسطه اسم خود فامیلی‌شان را احمدی بگذارد که در ثبت احوال تایید نمی‌شود و با پیشنهاد مامور ثبت احوال فامیلی خود را به احمدی‌نژاد تغییر می‌دهند.

احمدی نژاد در اوایل دهه شصت ابتدا بخشدار ماکو و سپس به عنوان فرماندار خوی منصوب شد. پس از چهار سال به عنوان مسئول مهندسی لشکر ۶ قرارگاه برون مرزی رمضان مشغول به کار شد و این لشکر سبب آشنایی او با بسیاری از اعضای کابینه خود از جمله صادق محصولی و پرویز فتاح شد.

پس از پایان جنگ به عنوان مشاور در استانداری کردستان فعالیت کرد تا اینکه در آذرماه ١٣٧٢ با پیشنهاد علیرضا تابش، معاون سیاسی وزیر وقت کشور و تصویب دولت هاشمی رفسنجانی به مدت چهارسال به عنوان اولین استاندار اردبیل منصوب شد.

در سال ۱۳۷۷ محمود احمدی‌نژاد، برای انتخابات شورای شهر تهران ثبت نام کرد و موفق به کسب آرا نشد. یکسال بعد برای انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه تهران ثبت نام کرد و با دریافت ٢٨٠هزار رای نتوانست در این انتخابات پیروز شود و رتبه ۶٨ شد.

پس از پیروزی ائتلاف آبادگران در انتخابات تهران، احمدی‌نژاد در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲ با کسب ۱۲ رأی موافق اعضای شورای شهر تهران به عنوان شهردار تهران منصوب شد.

وی در این مقام در انتخابات نهم ریاست جمهوری ثبت نام و ۵ میلیون رای کسب کرد و انتخابات به دور دوم کشیده شد. در دور دوم با کسب ۱۷ میلیون رأی و با ۲۶٪ اختلاف نسبت به رقیب خود اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری، پیروز شد.

او در سال ۱۳۸۸ با ۲۴ میلیون و ۵۹۷ هزار رأی و ۲۹٪ درصد اختلاف نسبت به نامزد بعدی، میرحسین موسوی، پیروز شد و برای دومین بار به ریاست‌جمهوری رسید. احمدی‌نژاد در انتخابات ١٣٩۶ و ١۴٠٠ نیز شرکت کرد و در هردو مرحله رد صلاحیت شد.