یک فعال سیاسی گفت: متأسفانه تحت‌عنوان فعالیت‌های سیاسی در بعضی از زمینه‌ها به یک فرقه‌گرایی مبتلا شدیم و فرقه‌های بسیار خطرناکی در دل برخی از نهادهای عمومی، خصوصی و علمی شکل گرفته که اگر فرصت سوار بر قدرت را داشته باشند مطمئن هستم که خرمن انقلاب، اسلام و تمامیت ارضی را آتش خواهند زد.

جهانبخش محبی‌نیا نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، در پاسخ به این سوال که جلیلی بعد از شکست انتخاباتی در برابر پزشکیان بر ادامه روند دولت سایه تاکید کرد. تحلیل شما درباره مبنای حقوقی تشکیل دولت سایه چیست، گفت: تشکیل دولت سایه مبنای حقوقی ندارد. می‌تواند زیرساخت سیاسی داشته باشد و اگر از منظر علم سیاست با تکیه بر حکمرانی و سیاست‌گذاری عمومی و برنامه‌ریزی باشد، خوب است. ولی باز همه ماجرا نیست.

بلکه یک نوع توقف در استیلای برانگیخته کردن و تقویت شعارهای سیاسی است که در گذشته نشان داده شده با این نوع روایت‌ها و فرازها در جامعه ایران به جایی نمی‌رسیم. ما در جامعه ایران به دولت سایه نیاز نداریم، اتفاقا باید خیلی آفتابی باشیم تا مردم بتوانند وقتی در انتخابات رای نیاوردیم، نقدهای ما را در قبال دولتی که رأی آورده و می‌خواهیم امر سیاسی را زنده نگه‌داریم، بدانند که چه فرآیندی شکل می‌گیرد.

وی افزود: دولت سایه آقای جلیلی از زمان آقای رئیسی هم راه به جایی نبرد و بیشتر حالت شعاری داشت. ایشان وقتی عضو شورای عالی امنیت ملی کشور است، چطور می‌تواند در حوزه اقتصاد، سیاست، فرهنگ، IT، هوش مصنوعی و روابط بین‌الملل امر موجود را ارزیابی کند و از طرفی امر مطلوب را پیشنهاد دهد. مگر آنکه حزب داشته باشد. در جامعه ایران حزب معنا و مفهوم ندارد. دولت سایه در بعضی از کشورهای غربی در حالت یک نظریه باقی مانده و امروز احزاب به خوبی این وظیفه را به عنوان حزب موافق یا مخالف انجام می‌دهند و امر سیاست را مدیریت می‌کنند.

برخلاف فرهنگی که در غرب گسترش پیدا کرده، در جامعه ایران به دولت تفاهم و دولت‌یار نیاز داریم. در همه انتخابات‌ها متاسفانه آن‌هایی که در رقابت شکست خوردند، یا به هر دلیلی با اعتماد مردم مواجه نشدند، هرگز دولت‌یاری نکردند بلکه دولت‌شکنی کرده و دود این نوع منازعه‌ها به چشم فقرا، منافع ملی و همبستگی اجتماعی رفته است.

این فعال سیاسی گفت: بخش اعظمی از عدم‌موفقیت دولت‌ها را در عنادهایی خلاصه می‌کنیم که بعد از شکل‌گیری دولت‌ها تحت عنوان دولت‌های بی‌نام و نشان خودنمایی کرده است. فکر می‌کنم ترویج این نوع ادبیات به جز مزاحمت و وقت‌کشی، به جز سیراب‌کردن عناد و کینه فایده دیگری ندارد، مگر اینکه با اخلاق، دیانت و تفاهم دولت‌ها را تا جایی که امر مطلوب را مدیریت می‌کنند، کمک کنیم و در جایی که به هر دلیلی نقصی پیش می‌آید، مهربانانه در قالب نقد مسائل را گوشزد کنیم. نقد یعنی ارائه دقیق و علمی از نواقص و پیشنهاد برای رفع آن نواقص است اگر غیر از این باشد مسلما نقد نیست.

محبی‌نیا در پاسخ به این سوال که یکی از موضوعات مطرح در دولت سایه آقای جلیلی، عدم شفافیت و محرمانگی آن است. کدام نهادها باید شفافیت مالی و کاری دولت سایه را پیگیری کنند، گفت: شفافیت امری است که در قالب حکمرانی معنا و مفهوم پیدا می‌کند.

ما در اکثر حوزه‌هاعدم شفافیت داریم و وقتی هم که بحث شفافیت پیش می‌آید خیلی‌ها نگاه سیاسی به آن دارند. کما اینکه در یکی از دوره‌های پارلمان صدای آن را در شیپور سوراسرافیل دمیدند، گوش عرشیان را از این صدا کر کردند اما خودشان جرأت نکردند ۴ سال قانون را اجرا کنند. ما با عدم‌شفافیت در نهادها، تمامی گروه‌ها و اهداف در جامعه ایران مواجه هستیم.