روزنامه اعتماد نوشت: لذا از امروز مردم دارند گفتار، رفتار و تک‌تک عملکرد ما را رصد و پایش می‌کنند و زیر ذره‌بین هستیم. لذا انتظار می‌رود با اعلام اینکه آقای رییس‌جمهور در انتخاب وزرا، معاونان و دیگر مدیران ارشد آزاد است و باید براساس تکیه کلام خود کار را به کارشناسان و خبرگان واگذارد و براساس یک فرآیند شفاف شایسته‌ها را دعوت به همکاری کند و خودش ناظر بر عملکردها و خواستار پاسخگویی وزرا در برابر برنامه‌های ارایه شده باشد
. باید در معرفی وزرا، مدیران ارشد و دیگر کارگزاران؛ جوانان، زنان، مردان و اقوام مختلف بدون تبعیض و براساس شایستگی و کارآمدی آنها با تمرکز روی دانش و بینش تخصصی، تجربه مدیریتی، تحرک و پویایی و انگیزه لازم برای ایجاد تغییر و تحول مثبت و امیدآفرینی در کشور در اولویت قرار گیرد و استفاده از افراد تکراری، فرصت‌طلب، راحت‌طلب، تنبل، بدون برنامه و دارای نگاه از بالا به پایین و غیرمردمی جدا خوداری شود.
ما باید در عمل نشان دهیم اگر مخالف ما شایسته‌تر و بهتر از ما عمل می‌کند نه تنها نباید برکنار یا عزلش کنیم و خودمان و جامعه را از خدمات آنان محروم کنیم، بلکه زمینه را برای رشد و ارتقای آنان فراهم کنیم در چنین حالتی انسجام ملی و آشتی ملی شکل خواهد گرفت. لذا اگر احساس می‌کنیم در گذشته بر ما جفا رفته، بی‌حرمتی صورت گرفته است، به ناحق عزل شده‌ایم، برچسب خورده‌ایم و … اگر بخواهیم جبران مافات کنیم یا به عبارت واضح‌تر بخواهیم از خجالت طرف مقابل دربیاییم و به فکر تسویه حساب و عقده‌های شخصی باشیم آن موقع جواب این مصرع از مولوی را: «چون تو با بد، بد کنی پس فرق چیست؟» چه خواهیم داد؟
باید یک‌بار برای همیشه دشمنی‌ها، عقده‌ها، کینه‌ها و حسدها را کنار بگذاریم و از خودگذشتگی نشان دهیم و فراموش نکنیم هیچ وقت خون را با خون نمی‌شویند و بلکه آن را با آب می‌شویند تا پاک شود. به قول نلسون ماندلا: اگر قرار باشد خون را با خون شست دچار بدبختی می‌شویم، ببخشیم، اما فراموش نکنیم.
